|
Επιλόχειος Κατάθλιψη Η επιλόχειος κατάθλιψη συχνά παραγνωρίζεται ως προς τη βαρύτητα της και θεωρείται διαφορετική από τις υπόλοιπες μορφές κατάθλιψης. Ωστόσο, πλήθος ερευνητικών ευρημάτων συγκλίνουν στο ότι δεν υπάρχουν διαφορές ούτε προς τη συμπτωματολογία, ούτε προς τη διάρκεια και την εξέλιξη τους. Η επιλόχειος κατάθλιψη τις περισσότερες από τις μισές φορές έχει μία ηπιότερη ένταση συμπτωμάτων, όμως είναι ξεκάθαρα μία μορφή κατάθλιψης.
Ως επιλόχειο χαρακτηρίζουμε το επεισόδιο κατάθλιψης που προκύπτει οποιαδήποτε στιγμή μετά τον τοκετό, με κυρίαρχο το διάστημα των πρώτων τριών εβδομάδων, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται το ενδεχόμενο πώς πρόκειται για μια κατάσταση συναισθηματικής δυσφορίας που έχει ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κορυφώνεται μετά τη γέννηση του παιδιού.
Οι γυναίκες με επιλόχειο βιώνουν έντονα συναισθήματα θλίψης, αγωνίας και αβοηθησίας που δημιουργούν δυσκολίες στην ομαλή καθημερινή λειτουργία τους και επακόλουθα στην φροντίδα του παιδιού.
Η έντονη συναισθηματική δυσφορία, η δυσκολία στο επίπεδο της καθημερινής λειτουργίας, η μη παροχή ικανοποιητικής φροντίδας στο μωρό σε συνδυασμό με μία διάρκεια μεγαλύτερη της μίας εβδομάδας αποτελούν ενδείξεις έναρξης ενός επεισοδίου κατάθλιψης που σχετίζεται με την ανατροπή των ισορροπιών που η απόκτηση ενός παιδιού φέρνει σε παραπάνω από ένα επίπεδα(ενδοψυχικά, διαπροσωπικά, κοινωνικά και πρακτικά).
Η άμεση αντιμετώπιση της επιλοχείου επιβάλλεται αν σκεφτεί κανείς την ξεκάθαρα αρνητική επίδραση της στην μητέρα, όσο και στο μωρό και την οικογένεια συνολικά.
Σχεδόν μισές από τις γυναίκες που θα εμφανίσουν κατάθλιψη μετά τον τοκετό, φαίνεται να υποφέρουν από τα ίδια συμπτώματα ακόμη και μετά από διάστημα 5 μηνών, ενώ σύμφωνα με άλλα ερευνητικά δεδομένα που προκύπτουν από την παρακολούθηση της πορείας της ψυχικής υγείας τους, προκύπτει αυξημένος κίνδυνος, σε σύγκριση με γυναίκες που δεν έχουν περάσει επιλόχειο, για επαναλαμβανόμενα καταθλιπτικά επεισόδια στην συνέχεια της ζωής τους, που είτε σχετίζονται με επόμενες γεννήσεις παιδιών, είτε όχι.
Σε σχέση με το νεογνό και την επίδραση της επιλόχειου στην ανάπτυξη του, τα δεδομένα υπογραμμίζουν την ξεκάθαρα αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη του. Η παρατήρηση μωρών μόλις δύο μηνών δείχνει σημαντικές καθυστερήσεις τόσο στην νοητική, όσο και στη συναισθηματική ανάπτυξη τους σε σύγκριση με μωρά αντίστοιχης ηλικίας των οποίων οι μητέρες δεν αντιμετώπιζαν καταθλιπτικά συμπτώματα.
Τέλος, η άσχημη συναισθηματική κατάσταση τόσο της μητέρας, όσο και του πατέρα επηρεάζει τη λειτουργία ολόκληρης της οικογένειας. Ο ένας μπορεί να ενισχύει την άσχημη συναισθηματική διάθεση του άλλου και έτσι να δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να προσαρμοστούν στις αλλαγές που φέρνει η γέννηση ενός παιδιού, αλλά και στην επίτευξη νέων ισορροπιών τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά.
Ποιος έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσει επιλόχειο κατάθλιψη;
Οι δύο εγκυρότεροι δείκτες πρόβλεψης είναι οι προηγούμενες συναισθηματικές δυσκολίες για τη μητέρα, καθώς και τα υψηλά επίπεδα κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι γυναίκες που εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο συνήθως έχουν αναζητήσει βοήθεια για θέματα που τις απασχολούσαν στο παρελθόν, ενώ αναφέρουν μεγαλύτερα επίπεδα δυσφορίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε σχέση με εκείνες που δεν εμφανίζουν επιλόχειο. Επίσης, οι γυναίκες που βιώνουν μεγάλα επίπεδα στρες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όσο και μετά από αυτή έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα επιλόχειου κατάθλιψης.
Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας που προσδιορίζει την ψυχική υγεία της νέας μητέρας είναι το πλαίσιο των διαπροσωπικών σχέσεων μέσα στο οποίο ζει. Η άσχημη αντίληψη που πιθανώς έχει για τη σχέση της με τη δική της μητέρα μέχρι την εφηβεία, μοιάζει να είναι ένας παράγοντας ευαλωτότητας, ενώ η έλλειψη πρακτικής υποστήριξης από το σύζυγο επίσης ενισχύει τις πιθανότητες να αναδυθούν καταθλιπτικά στοιχεία στη γυναίκα που μόλις έχει αποκτήσει παιδί. Η αδιαφορία από το σύντροφο μοιάζει να θέτει τις γυναίκες σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Αναζητήστε βοήθεια
Αν η μελαγχολία σας έχει διάρκεια μεγαλύτερη των μερικών ημερών αναζητήστε άμεσα βοήθεια. Ενημερώστε το γιατρό σας και μιλήστε με τους δικούς σας, ώστε να εξασφαλίσετε την στήριξη και τη σωστή φροντίδα του μωρού. Ζητήστε από το γιατρό σας να σας κατευθύνει σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, ο οποίος θα μπορέσει να σας παράσχει την απαραίτητη στήριξη, θα σας βοηθήσει να ξεκαθαρίσετε τα συναισθήματα σας και να δρομολογήσετε τα πράγματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
|